Ne zamandır kafama bu yeni moda anneleri takıyorum. Kim bu yeni moda anneler biliyor musunuz? Hemen cevap vereyim; blog yazanlar

, kerameti kendinden menkul olanlar, hiç sorgulamadan internette yazılan herşeye inananlar.
Son zamanların modası doğumun kutsallaştırılması. Sonucunda da anneliğin kutsanması. En sonunda da dokunulamaz olan çocuk. Ne iş? Doğum harika bir durum, kadınlara bahşedilmiş olan bir yetenek diyeyim. Bunun kutsal bir tarafı yok. Tabiat kanunu bu. Ama tabii “anne olmayan yarım kadındır.” diyerek, kırıcı ve de çok incitici bir söz sarf edilince, doğuranlar kendini bir şey zannediyorlar iyice. Doğumların çoğu da tüpten. Bunun nedenleri hakkında hiç de bilimsel olmayan kendime göre düşüncelerim var. Onu da paylaşırım daha sonra. (Ben korku yaşımı geçtim, onun için paylaşırım.) Evet, nerede kalmıştık, doğumların çoğu da tüpten ve sezaryen. Övünelim. Çocuk, nasıl gelirse gelsin, evde inanılmaz bir tantana oluyor. Ev neyse de hastahanede olanlar iyice zıvanadan çıktı bence. Balonlar, çikolatalar, armağanlar, anneye pahalı takılar. Sakin olun. Ama kimse sakin olamıyor. Anne hastahaneden çıkınca anneanne ve babaanne mutlaka evde oluyorlar. Babayı soran yok. O zaten bitti bence. Baba, anne “ben gebeyim” dediği anda zaten bitti de şok içinde olduğu için fark edemedi bittiğini. Neyse, kutsal anne ve kutsal çocuk eve
gelince tabii her kafadan bir ses. Herkes deneylerini aktarıyor.her uyanışında meme ver, onu ye bunu yeme, elleme uyusun, olmaz ayakta sallayalım, yatağa koy uyusun, şuncacık çocuk yatakta mı uyurmuş, beşiğe koy da salla, seni sanki başkası büyüttü. Anne şaşkın şaşkın bunları dinlerken elinden de telefonu yada tabletini düşürmez ve diğer yeni annelerin ne dediğini okuyup durur. Orada da paylaşımların hiç biri diğerini tutmaz ve anne depresyona girer. Neymiş, doğum depresyonuymuş. Girecek tabii ki. Girmezse depresyona ayıp etmiş olur. Evin içi insan kaynıyor. Çocuk ciyaklıyor, herkes bik bik konuşuyor, koca ortada yok, uyku bitti, kutsal anne depresif. Neden doğurduktan sonra işe hemen başlayan ve yardımcısı olmayan annelerde depresyon yok da 9 ay izin alıp bin türlü teçhizatla donanmış annelerde depresyon var? Haa bu depresif durum da kutsal, doğurdu da ondan oldu.

Çocuklarda bebeklikten itibaren reflü başlıyor. Tamamen yanlış beslenmelerinden kaynaklanan bir durum bu. Doktorlar ne derse desin, anneler çocuklarını yanlış besliyorlar. Bebeklikten itibaren midesi boşalmayan çocuklar, yatınca yiyorlar, kalkınca yiyorlar. Çocuklar için Gaviscon var. İnanamadım. Gözlerimle görünce inandım. Gaviscon, sürekli kullanıldığı zaman büyüklerde bile yan etkileri olan bir ilaç. Sonuç olarak ilaç yani. Bebek Gaviscon’u! Sevgili doktorlar bu ilacı verene kadar, lütfen, annelere çocuklarını nasıl beslediklerini sorar mısınız?

Hastalıkları da öyle.Bebek mık dese soluğu doktorda alıyorlar.Veya internet gene açılıyor ve “Blogger Momlar” ne yazmışlar onlara bakılıyor. Annelerin içgüdüleri vardır. Azıcık kendilerine ve içgüdülerine güvenerek sakin olsalar herşey yoluna girecek.

Annelik, doğal, güzel, keyifli, maceralara açık, öğretici, duyarlılık gerektiren ve adamlarda olmayan bir doğal durumdur.

[youtube id=”o9N3XVsnqyE” width=”600″ height=”350″ autoplay=”no” api_params=”” class=””]