Ben hiç boş boş dolanamadım.Çalıştım.Sürekli çalıştım. Son iki sene bana zor geldi.Bana zor gelen kısım çalışmak değil ama yoldu.İşim nedeniyle Bandırmaya gidip geliyordum.Bütün kış vapurlar çalışmadığı için karadan gidip geliyordum.Yollar ne kadar iyi olursa olsun haldır haldır araba kullanmaktan artık yorulmuştum. Bu arada İstanbulda da çok işim vardı.Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneğinde yoğun olarak çalışıyordum.Sonuç olarak ne kendime ne de arkadaşlarıma istediğim kadar zaman ayıramaz oldum.

Çok çalışmak insanların kafasını çalıştırmaz. Bu doğru bilinen bir yanlıştır.Değişik işlerle ilgilenmek ve sürekli olarak insanın kafasının işle dolu olması devrelerin yanmasına da neden olabilir. Arada sakin olmalı,kendisiyle kalmalı ve kalakalmalı insan.Ben kalakalmak için reiki yaptım,yoga yaptım ve meditasyon yaptım. Ama son 3 senedir tüm bunları yapmadığımı da fark ettim.Vakit yoktu.

Şimdi işsizim.Sözüm ona işsizim. Gene çok uğraşım var.ÇYDD bana yetiyor da artıyor bile. Arkadaşlarıma ve sinemalara ve konserlere de vaktim var.

Bu arada beni izleyenlerin bildiği gibi bir köpeğim var.Müdür.Müdür müthiş enerjik ve kuduruk bir köpek.İki yaşında sanıyordum ama değil galiba. Kudurukluğa bakılırsa en fazla bir yaşında.O da benim gibi Yazımanayır köyünü seviyor. 8 dönümde dört dönüyor. Sarışın olduğu için çamurları da beter oluyor. Akşamları eve alırken tıpkı çocukların eve gelmesi gibi silinip temizleniyor. İnanılmaz bir pozitif enerjisi var.Bize çok iyi geliyor. Sabahları birbirimizi yalıyoruz.Gün içinde koşarak eve gelip beni kontrol ediyor,sarılıp öpüşüyoruz. Arabanın yanına gidince de panik oluyor ve bagaj açıksa hemen içine atlıyor. Burada bırakılmaktan korkuyor. Terk edilmiş olan köpeklerin terk edilme travmalarını atlatmaları için iki yıl gerekirmiş. Tıpkı insanlar gibi. İnsanlar da terk edildikten sonra iki yıl zırıldıyor ve ofluyorlar.Sonra sakinlik dönemi geliyor ama etkileri bence geçmiyor.Bakalım Müdür ne zaman kendisine gelecek.

Sonuç olarak bir bankta boş boş oturup etrafıma alık alık bakmak istiyorum. Bunu şehirde de yapmak istiyorum ama dikkatimi dağıtan çok şey var orada.Oysa köyde bunu yapabiliyorum. İstediğim kadar sık olmasa da yapıyorum.

Şimdi sırada meditasyonu yeniden keşfetmek var.